Przymiotno ostre

Przymiotno ostre
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	przymiotno
Gatunek	przymiotno ostre
	Nazwa systematyczna
	Erigeron acris L.; Sp. Pl.: 863 (1753)
Synonimy
	Erigeron polymorphus var. acris (L.) Clemente; Inula acris (L.) Bernh.; Trimorpha acris (L.) Gray; Trimorpha vulgaris Cass.;
	Erigeron polymorphus var. acris (L.) Clemente; Inula acris (L.) Bernh.; Trimorpha acris (L.) Gray; Trimorpha vulgaris Cass.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przymiotno ostre (Erigeron acris L.) – gatunek roślin należący do rodziny astrowatych. Jest szeroko rozpowszechnioną rośliną zielną. Gatunek występuje w Kanadzie, północnej części Stanów Zjednoczonych^[4]^[3], północnej, środkowej i południowo-wschodniej Azji^[5], i na większości terenu Europy^[3]. W Polsce jest gatunkiem rodzimym^[6], pospolitym na całym obszarze^[7].

Morfologia

Bylina dwu- lub wieloletnia do 100 cm wysokości, tworząca korzeń palowy i zdrewniałe kłącze. Na pędach rozwija się wiele małych główek kwiatowych, każda z różowymi, liliowymi lub czasami białymi kwiatami^[5].

W kulturze

Dawnym Słowianom jego kwiaty służyły do odczyniania wróżb dotyczących zdrowia i szczęścia poszczególnych domowników^[8].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Erigeron acris L., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-23] .
↑ Flora of North America, Erigeron acris Linnaeus, Sp. Pl. 2: 863. 1753. Fleabane
↑ ^a ^b Flora of China, Erigeron acris Linnaeus, Sp. Pl. 2: 863. 1753.
↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 77-78, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając (red.), MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 219, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ Kazimierz Moszyński: Kultura ludowa Słowian, Kraków 1934, s. 401

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).

[powo-3] Erigeron acris L., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-23] .

[4] Flora of North America, Erigeron acris Linnaeus, Sp. Pl. 2: 863. 1753. Fleabane

[katherinejaneway-5] Flora of China, Erigeron acris Linnaeus, Sp. Pl. 2: 863. 1753.

[checklist-6] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 77-78, ISBN 978-83-62975-45-7 .

[7] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając (red.), MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 219, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[8] Kazimierz Moszyński: Kultura ludowa Słowian, Kraków 1934, s. 401

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]